اگر فروشگاه دار بودم

پیشنهادهایی صاحبان فروشگاههای بزرگ:

1.تاسیس بورس بازار :

- فروشگاههای بزرگ مانند شهروند با جامعیت بخشی به اجناس طیف وسیعی از نیازهای روزمره مشتریان را برآورده می‌کنند و در آنها از هر چیزی لااقل یک نمونه می‌شود پیدا کرد و بازارهای تخصصی اقلام نیز برای مشتریان خاص و ویژه نقش تامین کننده خوبی را بازی می‌کنند که از یک چیز انواع برندها و مدل ها را می‌توان پیدا کرد  .

- در این میان بازار تخصصی که به تناسب ایام و تغییر مناسبت ها کالا و خدمات خود را تغییر بدهد وجود ندارد و می تواند فروشگاه پر مشتری باشد. مثلا 20 غرفه در نظر بگیرید که 1 ماه قبل از عید لباس و کفش می فروشند - دو هفته به عید فقط خشکبار و شیرینی - یک هفته به عید فقط میوه - یک ماه به محرم فقط اقلام فرهنگی - یک ماه قبل از مهر فقط لوازم التحریر - شروع تابستان لوازم ورزشی و

2.تاسیس فروشگاهی برای خرید لوازم دست دوم

- یا اسقاط مشتریان و پرداخت اعتبار به جای پول به ایشان که می‌توانند معادل آن اعتبار از اجناس دیگر فروشگاه خرید کنند. و به کارگیری تعدادی تعمیرکار که اجنا را تعمیر یا تلفیق (چند تا یکی) کنند در بخش لوازم کودک مانند اسباب بازی، لباس کودک، موبایل اقلامی هستند که قبل از خراب شدن نیاز به آنها از بین می رود .

 - این ایده با فروشگاه های دست دوم فروشی اینترنتی مانند آمازون یا دیوار متفاوت است که فقط دلالی می‌کنند - حتی با سمساری های سنتی هم متفاوت است که هر جنسی را می خرند و در حد توان مختصر هم آن را تعمیر می کنند - بلکه یک سوله بزرگ با تعداد مراجعین و تعمیر کاران خلاق و  متخصص و تجهیزات لازم است که بتوانند از تنوع کالاها ارزش افزوده ایجاد کنند.

-محل بازیافت و تعمیر در این سوله یک گردشگاه علمی و تفریح سالم خواهد بود نه یک پستوی پنهان که برای ورود به این نمایشگاه مشتریان از اعتبار کارتشان بلیط می خرند.

-بخشی در این سوله به تمرین بازیافت و استعداد یابی برای کارآفرینی اختصاص دارد که اگر کسی از لوازم آنجا برای خودش چیزی درست کند با نصف قیمت آن را می‌خرد.

-متقاضیان کار می توانند از طریق ارزش آفرینی در بخش تمرین بازیافت، تقاضای استخدام کنند.

-مهمترین بخش سود آور این ایده ، واحد است.