| تا آنکه برآید مه رخسار تو ناگاه | |
| در چاه فراق تو اسیریم به ولله | |
| شبگرد بیابان فراقیم همیشه | |
| با دیده پر اشک و دل و سینه پر آه | |
| صبحم به شب آید به نوای تو کجایی | |
| رحمی کن عزیزا تو بر این ناله جانکاه | |
| روزم که چنین است ، همین است مرامم | |
| از اول شب در طلبت تا به سحرگاه | |
| در هجر تو تنها دل ما نیست که خون است | |
| خون گشته افق نیز به هنگام شبانگاه | |
| تقدیر سعید از ازل اینگونه رقم خورد | |
از هر دل عاشق که
بپرسی بود آگاه
|
درباره این سایت