خر به‌عنوان مظهر بی‌ادبی، ظرفیت بالایی برای طنز و آموختنی‌های فراوانی برای نفس پندپذیر دارد که از باب ادب از که آموختی؟ از بی‌ادبان» صاحبان خرد را شایسته است در نصایح خرکی به دیده تدبیر بنگرند و از عبارات گاه طنزآمیز آن توشه اندوزند. در بسیاری از متون ادبی نفس اماره یا عادات ناپسند به خر تشبیه شده است، امید است توهینی به روح ظریف مخاطبان تلقی نگردد.
مناظره با خر!» شعری از فیروز بشیری
ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻫ ﻣﺮﺍ ﺬﺭ ﺑﻮﺩ ﺧﻮﺍﺑﺪﻩ ﺑﻪ ﺭﻩ ﺟﻨﺎﺏ ﺧﺮ ﺑﻮﺩ
ﺍﺯ ﺧﺮ ﺗﻮ ﻧﻮ ﻪ ﻮﻥ ﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﻮﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺑﻮﺩ
ﻔﺘﻢ ﻪ ﺟﻨﺎﺏ ﺩﺭ ﻪ ﺣﺎﻟ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﻪ ﻭﺿﻊ ﺑﺎﺷﺪ ﻋﺎﻟ
ﻔﺘﻢ ﻪ ﺑﺎ ﺧﺮ ﺭﻫﺎ ﻦ ﺁﺩﻡ ﺷﻮ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻦ ﺻﻔﺎﻦ
ﻔﺘﺎ ﻪ ﺑﺮﻭ ﻣﺮﺍ ﺭﻫﺎ ﻦ ﺯﺧﻢ ﺗﻦ ﺧﻮﺶ ﺭﺍ ﺩﻭﺍ ﻦ
ﺧﺮ ﺻﺎﺣﺐ ﻋﻘﻞ ﻭ ﻫﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﻭﺣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ
ﻧﻪ ﻇﻠﻢ ﺑﻪ ﺩﺮ ﻧﻤﻮﺩﻢ ﻧﻪ ﺍﻫﻞ ﺭﺎ ﻭ ﻣﺮ ﺑﻮﺩﻢ
ﺭﺍﺿ ﻮ ﺑﻪ ﺭﺯﻕ ﺧﻮﺶ ﺑﻮﺩﻢ ﺍﺯ ﺳﻔﺮ ﺲ ﻧﺎﻥ ﻧﻪ ﺭﺑﻮﺩﻢ
ﺩﺪ ﺗﻮ ﺧﺮ ﺸﺪ ﺧﺮ ﺭﺍ؟ ﺎ ﺁﻧﻪ ﺑﺮﺩ ﺯ ﺗﻦ ﺳﺮ ﺭﺍ؟
ﺩﺪ ﺗﻮ ﺧﺮ ﻪ ﻢ ﻓﺮﻭﺷﺪ ؟ ﺎ ﺑﻬﺮ ﻓﺮﺐ ﺧﻠﻖ ﻮﺷﺪ ؟
ﺩﺪ ﺗﻮ ﺧﺮ ﻪ ﺭﺷﻮﻩ ﺧﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟ ﺎ ﺑﺮ ﺧﺮ ﺩﺮ ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺳﺖ؟
ﺩﺪ ﺗﻮ ﺧﺮ ﺷﺴﺘﻪ ﻤﺎﻥ؟ ﺎ ﺁﻧﻪ ﺯ ﺩﺮ ﺑﺮﺩ ﻧﺎﻥ؟
ﺧﺮ ﺩﻭﺭ ﺯ ﻗﻞ ﻭ ﻗﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﺭﻭ ﺯﺩﻧﺶ ﻣﺤﺎﻝ ﺑﺎﺷﺪ
ﺧﺮ ﻣﻌﺪﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻤﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﻏﺮ ﺍﺯ ﺧﺮﺖ ﺯ ﺧﺮ ﻣﺤﺎﻝ ﺍﺳﺖ
ﺗﺰﻭﺮ ﻭ ﺭﺎ ﻭ ﻣﺮ ﻭ ﺣﻠﻪ ﻣﻨﺴﻮﺥ ﺷﺪﺳﺖ ﺩﺭ ﻃﻮﻠﻪ
ﺩﺪﻡ ﺳﺨﻨﺶ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻦ ﺍﺳﺖ ﻓﺮﻣﺎﺶ ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﻘﻦ ﺍﺳﺖ
ﻔﺘﻢ ﻪ ﺯ ﺁﺩﻣ ﺳﺮ ﺗﻮ ﻫﺮﻨﺪ ﺑﻪ ﺩﺪ ﻣﺎ ﺧﺮ ﺗﻮ
ﺑﻨﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ ﺑﺮ ﺧﺎﻟﻖ ﺧﻮﺶ ﺭﻭ ﻧﻤﻮﺩﻡ
ﺍ ﺎﺵ ﻪ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺧﺮﺖ ﺟﺎﺭ ﺑﺸﻮﺩ ﺑﻪ ﺁﺩﻣﺖ.!!!!!)
درباره این سایت